پژوهشگران داستان عجیب ابوالهول را کشف کردند
تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۲۲۲۳۵
ایتنا - پژوهشگران دانشگاه نیویورک می‌گویند سرانجام توانسته‌اند پی ببرند که چطور ابوالهول بیش از ۴۵۰۰ سال قبل در مصر ساخته شد.
دهه‌ها بود که کارشناسان معتقد بودند چهره این مجسمه آهکی را که در امتداد رود نیل در جیزه مصر قرار دارد، سنگ‌تراشان با دست حک کرده‌اند‌ــ اما هرگز به نتیجه مشخصی نرسیده بودند که پیکر عظیم و طبقه‌طبقه آن چگونه خلق شده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، پژوهشگران دانشگاه نیویورک در تحقیقی نحوه حرکت باد در برخورد با این اشکال سنگی را بررسی کردهاند و سرانجام از این معما سر درآورده‌اند.
آنها تل‌های خاک رس نرم را که داخلش مواد سخت‌تری با فرسایش‌پذیری کمتر وجود داشت در نمونه‌ای مشابه نواحی شمال شرق مصر قرار دادند و سپس، آنها را در معرض جریان سریع آب گذاشتند که مانند باد عمل می‌کرد.
در نهایت، این اشکال گل رس شبیه ابوالهول شد.
لیف لیستروف، نویسنده ارشد این پژوهش، گفت یافته‌های ما نشان می‌دهد که احتمالا اشکال شبیه ابوالهول در اثر فرسایش ایجاد شده‌اند.
نتیجه این آزمایش یک «سر» شیر، یک «گردن» در زیر، «پنجه‌ها» که مقابلش روی زمین قرار داشت و یک «پشت» قوس‌‌دار بود.
به عقیده ریستروف، اشکال شبیه جانوران نشسته یا خوابیده که در حال حاضر وجود دارند یافته‌های این تحقیق را تایید می‌کند.
این پژوهش در حقیقت آزمایش فرضیه‌ای بود که اولین بار فاروق الباز، زمین‌شناس، در سال ۱۹۸۱ مطرح کرد و مدعی شد ابوالهول بزرگ جیزه به‌صورت طبیعی و در نتیجه فرسایش شن در اثر باد ایجاد شده است.
ریستروف در ادامه افزود: «این پژوهش شاید برای زمین‌شناسان نیز مفید باشد زیرا عوامل موثر در تشکیل تخته‌سنگ‌ها را نشان می‌دهد‌ــ برای مثال، اینکه ترکیب آنها یکدست و یکپارچه نیست.»
«اشکال خاص و غیرعادی ناشی از نحوه انحراف جریان‌ها اطراف بخش‌های سخت‌تر یا مقاوم‌تر در برابر فرسایش است.»
منبع: ايتنا
کلیدواژه: مجسمه ابوالهول مصر آثار باستانی مصر باستان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۲۲۲۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مغز انسان به شکلی بی‌نظیر شبیه‌سازی شد
دانشمندان هلند و کره جنوبی به تازگی دستگاهی به نام «ممریستور یونترونیک(مقاومت حافظه)» یا به عبارت دیگر سیناپس مصنوعی ساخته‌اند. این دستگاه که کمی قطورتر از موی انسان است، بخشی از مغز را شبیه‌سازی می‌کند که به ما در فکر کردن و یادگیری کمک می‌کند. این اولین باری نیست که دانشمندان تلاش می‌کنند دستگاهی ایجاد کنند که می‌تواند شبیه مغز انسان فکر کند، اما این دستگاه خاص است، زیرا مانند دیگر دستگاه‌ها ساخته نشده بلکه مانند مغز ما ساخته شده است.
به گزارش ایسنا، این دستگاه مغز مانند چیست و چرا تا این اندازه خاص است؟ ممریستور یونترونیک دارای یک کانال میکروسیال مخروطی است که داخل آن محلولی از نمک(کلرید پتاسیم) محلول در آب قرار دارد.
به نقل از دیجیتال‌ترندز، هنگامی که دستگاه سیگنال الکتریکی دریافت می‌کند، یون‌های موجود در محلول آب از کانال به سمت بالا حرکت می‌کنند و موقعیت خود را تغییر می‌دهند و این حرکت بر چگالی و هدایت یون تأثیر می‌گذارد. این اساسا میزانی که ممریستور می‌تواند الکتریسیته را هدایت کند، تغییر می‌دهد که به نوعی شبیه به نحوه اتصال سلول‌های مغزی قوی‌تر یا ضعیف‌تر بر اساس تجربیات ما است.
این ممکن است نزدیک‌ترین مدل به نحوه عملکرد مغز ما در یک محیط مصنوعی باشد و با تلاش‌های قبلی متفاوت است، زیرا کاملا از آب و نمک ساخته شده و برخلاف مدل‌های قبلی سیلیکون و فلزات ندارد.
اگرچه ممریستورها در پلتفرم‌های متداول مختلفی استفاده شده‌اند، اما با مغز انسان متفاوت هستند زیرا تنها به یک منبع اطلاعاتی مانند الکترون‌ها متکی هستند و فقط به ورودی‌های الکتریکی پاسخ می‌دهند. این با نحوه عملکرد سیناپس‌ها در مغز ما متفاوت است، زیرا سیناپس‌ها می‌توانند برای انجام کار به سیگنال‌های الکتریکی و شیمیایی تکیه کنند.
کاربردهای فعلی هوش مصنوعی، حتی پیشرفته‌ترین آنها، توانایی تفکر مستقل مانند مغز انسان را ندارند. در همین حال، مدل‌های زبانی بزرگ(LLM)، در حالی که ممکن است شبیه به مغز ما به نظر برسند، فقط مجموعه‌ای از کلماتی هستند که افراد دیگر و ماشین‌ها بیان کردهاند. توانایی آنها در خلقت ناشی از یادگیری از انسان است و نه از توانایی آنها در تفکر مستقل.
این تحقیق که توسط محقق دکتری تیم کامسما(Tim Kamsma) رهبری می‌شود، نتیجه مشترک کار انجام شده توسط دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی است. این اولین بار در نوع خود است که از کانال‌های یونی سیال برای شبیه سازی مکانیسم‌های پیچیده مایع در مغز استفاده می‌شود. با این حال، به رغم این جهش، دستگاه‌های ممریستورهای یونترونیک هنوز در مراحل ابتدایی خود هستند و استفاده از آنها برای ساخت رایانه‌های نورومورفیک(neuromorphic) هنوز نیاز به پیشرفت دارد.
ساخت چنین دستگاه‌هایی پله‌ای برای عصر بعدی هوش مصنوعی است.
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند